Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Nα το θυμάσαι...

Κοριτσάκι μου,
μες στο βουβό πηγάδι του φεγγαριού
σου 'πεσε απόψε το πρώτο δαχτυλίδι σου.
Δεν πειράζει.
Αργότερα θα φτιάξεις άλλο
να παντρευτείς τον κόσμο μες στον ήλιο.
Γιατί δεν είναι κοριτσάκι να μάθεις μόνο εκείνο που είσαι,
εκείνο που έχεις γίνει,
είναι να γίνεις
ό,τι ζητάει
η ευτυχία του κόσμου.
'Αλλη χαρά
δεν είναι πιο μεγάλη
απ' τη χαρά που δίνεις
Να το θυμάσαι κοριτσάκι.

Κοριτσάκι μου,
θέλω να σου φέρω τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν τον ύπνο σου.
Θέλω να σου φέρω ένα περιβολάκι
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας
να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.

Γ.Ρίτσος
ΥΓ:Γιατί μ'αρέσει όταν ξεχωρίζουν οι επιλογές σου "Κ"
 
 
 

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Προσφορά εαυτού

Αναρωτιέμαι πολλές φορές μέχρι πόσες φορές ένας άνθρωπος που αγαπά, συγχωρεί. Αλλά μάλλον το "δεν υπάρχει όριο" είναι η απάντηση. Όταν έχεις δώσει πολλά και αρκετό χρόνο από τη ζωή και την ενέργειά σου και έχεις αψηφήσει πολλά εμπόδια, όπως η απόσταση ας πούμε, ίσως μπορείς και να παραγκωνίσεις κάθε εγωισμό και να αντέξεις να ακούσεις και την πιο περίεργη ατάκα από τον άλλο, απλά κάνοντας υπομονή για καλύτερες ημέρες.Οι μέρες αυτές ελπίζεις πως θα έρθουν και θα είστε μαζί και θα υποδέχεστε αγκαλιά το κάθε πρωινό. Και το εύχομαι.
Αλλά αν καταστραφεί όλο αυτό μπρος τα μάτια σου? Τότε κάθε σταθερό σημείο που υπήρχε για αρκετό καιρό στη ζωή σου έχετε ριχτεί σε άνιση μάχη την οποία και θα χάσει. Γι'αυτό θεωρητικά υποστηρίζω πως είναι καλό πάντα να κρατάμε πάντα κάτι για μας. Αλλά απ'την άλλη λέω πως αξίζει να κάνεις τα πάντα για κάποιον αν νιώθεις πραγματικά κάτι δυνατόν γι'αυτόν. Και μπράβο σ'αυτές και σ'αυτούς που το τολμούν!
Και γεια σας!

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

το ξέρω θα περάΣει*

Μια ψυχή μου μιλάει για το μαύρο καλοκαίρι που θα περάσουμε φέτος,όπως το αποκαλεί εκείνη.Ναι για σένα λέω κυρία "Β"!Ε ναι δεν έχεις και μεγάλο άδικο μπορώ να πώ.Μπορεί να έχουμε μπροστά μας μια ολόκληρη χρονιά με μπόλικο διάβασμα θα ελέγα και αρκετά διαγωνίσματα παρόλα αυτά υπάρχουν και οι διακοπές του καλοκαιριού.Ποιός δεν θα προτιμήσει τη παραλία,το μαύρισμα και τις εκδρομές από το να κάθεται πάνω από ένα βιβλίο να διαβάζει;Όλα μπορούν να γίνονται αρκεί να υπάρχει ένα μέτρο στο κάθε τι.Ακόμα είμαστε -2 μαθήματα στις εξετάσεις από τα 14 παρακαλώ!Ναι κοντεύω να πάθω μια κρίση όπως όλοι άλλωστε γιατί οι μέρες δεν περνάνε και τόσο εύκολα και με την ζέστη που έκανε έτσι στα ξαφνικά θα προτιμούσα να έκανα μπάνιο στη θάλασσα παρά να σκέφτομαι οτι έχουμε ακόμα 12 μαθήματα να γράψουμε και μάλιστα το επόμενο που ακολουθεί είναι η πολυαγαπημένη μου γεωμετρία που την έχω μέσα στη καρδιά μου και εκτιμάω βαθύτατα τον καθηγητή μας και για αυτό θα του δώσω λευκή κόλα και πολύ του είναι.Πάλι καλά που υπάρχουν και αυτά τα μαθήματα να ξεκουραστούμε λίγο.
Σκοπός μας είναι να κλείσουμε τα μάτια μας και να βρεθούμε επιτέλους στο καλοκαίρι και να έχει περάσει αυτός ο μήνας που είναι δύσκολος για όλους μας.
ΥΓ:Χελωνονιτζάκι μου θα τις περάσουμε και τις φετινές δυσκολίες don't care!

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ιστορία ή μύθοι?

Έχετε σκεφτεί αν θέλατε να ζούσατε σε άλλη εποχή και αν ναι,σε ποια? Διαβάζοντας ιστορία νομίζω πως είναι ένα εύλογο ερώτημα που μπορεί να γεννηθεί.
Εγώ έλεγα  πως ήθελα να ζούσα στο μεσαίωνα. Η σκοταδιστική φύση του με τα πολλά μυστήρια που υπήρχαν~μάγισσες, προλήψεις και προκαταλήψεις, ιερά εξέταση~έχουν ένα μυστήριο, ασκούν μια γοητεία, όπως και να το κάνουμε.
Ωστόσο, σήμερα αναθεώρησα, o Διαφωτισμός πιστεύω μου ταιριάζει περισσότερο. Τόσες ιδέες, τέτοια πνευματική άνθηση και πάνω απ' όλα ελευθερία.
Αλλά μήπως η ιστορία είναι μια ωραιοποιημένη εικόνα του παρελθόντος? Τότε δηλαδή δεν υπήρχαν εκμεταλλευτές και καταπιεστές που βάσει δικής τους ιδιοτροπίας βιαιοπραγούσαν ανεξέλεγκτα? Φυσικά και υπήρχαν. Όπως και τώρα γιατί όλα συνυπάρχουν, είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το καταμαρτυράμε είτε το κρύβουμε. 
Υ.Γ:Φιλοσοφούμε για να γλιτώσουμε από την ιστορική ανία...

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

παρηγοριΆ

Είναι 10:40!Ίσως να έπρεπε ακόμα να διαβάζω όμως δεν μπορώ άλλο.Νομίζω οτι με έχει κυριέψει για τα καλά το άγχος και δεν μου επιτρέπει άλλο να ασχοληθώ με τους φίλους μου "Λυσία,Δημοσθένη και μπλα μπλα μπλα".!Μπορεί να τους έχω όσο να ναι κάποια αδυναμία αλλά δεν τραβάει και πολύ η σχέση μας και νομίζω πως θα τους ζητήσω διαζύγιο.Σήμερα η μαμά με ρώτησε "Τι σας βάζουν και τα μαθαίνετε αυτά;Αφου δεν πρόκειται να ασχοληθείτε στο μέλλον",θαρρώ πως είναι η απόρια όλων των γονιών και όχι μόνο των δικών μου.Δεν είχα όμως κάτι να της απαντήσω.Σίγουρα προτιμάω να κάθομαι δέκα ώρες πάνω από ένα βιβλίο και να διαβάζω μεταφράσεις και εισαγωγές από το να λύνω ασκήσεις φυσικής και εξισώσεις[μπλιούχ]!Δεν πρέπει να παραπονιέμαι και πολύ αφού εγώ το επέλεξα έτσι και αλλιώς υπάρχουν και χειρότερα.Αυτά που πρόκειται να πάθουμε σε ένα χρόνο δίνοντας Πανελλήνιες.Τότε θα λέω τι αξία είχαν κάποιες μεταφράσεις και η μισή εισαγωγή που μας έβαλαν οι πολυαγαπημένοι καθηγητές[ας μην πούμε ονόματα.]Το κύριο πρόβλημα μου όμως δεν είναι ούτε τα αρχαία ούτε γενικά οι εξετάσεις που μας έχουν γίνει εφιαλτές,αλλά το άγχος μου που δεν ξέρω πως να το αποβάλλω και κοντεύει να με πνίξει.Κάνω χαλαρωτικές ασκήσεις στο καθρέφτη διαβάζοντας εισαγωγή[όσο γελοίο και αν ακούγεται] και νομίζω όσο να ναι βοηθάει και αυτό κάπως.Η παρηγοριΆ μου όμως είναι το αυτό το blog,πάλι καλά που υπάρχεις και εσύ αγάπη μου και βγάζω πάνω σου όλα μου τα προβλήματα.Είσαι καλύτερο και από τους ανθρώπους,ούτε μιλάς ούτε λαλάς!Δεν θα μαλώσουμε εμείς ποτέ.Τέλος πάντων ξεφεύγω από το θέμα μου.
Καλό κουράγιο σε όλους όσους δίνουν Πανελλήνιες!
ΥΓ:Μην αγχωθείτε ποτέ σαν εμένα*

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

volver.


Xθές το βράδυ μου δόθηκε η ευκαιρία να δώ για τρίτη φορά το "Volver" μια ταινία του Pedro Almodovar αρκετά αγαπημένη μου θα έλεγα που μπορώ ευχαρίστως να την βλέπω ξανά και ξανά.Δεν μπορώ να κατανοήσω πως αυτός ο σκηνοθέτης έχει αυτή την μαγική ικανότητα να σε καθηλώνει τόσο εύκολα να βλέπεις και να ερωτεύεσαι τις ταινίες του.Έχει μια τελείως διαφορετική τεχνική από όλους τους υπόλοιπους κοινούς σκηνοθέτες που σε αιχμαλωτίζει μέσα στις ταινίες του με τον δικό του τρόπο.Οι ταινίες του Almodovar κυρίως διαδραματίζονται στην χώρα του την Ισπανία και μέσα από αυτές προβάλλει την εξέλιξη της χώρας.Κύριο θέμα του πάντα είναι μια γυναίκα,προφανώς με αυτό θέλει να δείξει την εξάρτηση από το γυναικείο φύλλο και την ικανότητα του.Έχει κρατήσει στις ταινίες του παραδοσιακά στοιχεία της Ισπανίας και κάποια από αυτά είναι τα έντονα χρώματα που χρησιμοποιεί και το ντύσιμο.Μοναδικός και ξεχωριστός πάντα,σας συνιστώ να δείτε ανεπιφύλακτα τις ταινίες του.


Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα!

Μάλλον το έχω χάσει εντελώς το μέτρημα και όχι μόνο,αλλά δεν πειράζει έχω καταλάβει πως δεν πρέπει ποτέ να το βάζουμε κάτω.Πρέπει να υπάρχει λίγο πείσμα και εγωισμός στη ζωή μας αλλιώς δεν πάς παρακάτω(το συμπέρασμα από οτι φαίνεται)!Μόνο που στην αρχή όταν γκρεμίζεται ο κόσμος σου και τα βλέπεις όλα μαύρα δεν υπάρχει λογική μέσα σου,ούτε ξέρεις πως σου αρμόζει να αντιδράσεις στις συγκυρίες που έχεις να αντιμετωπίσεις μόνος σου αυτή τη φορά χωρίς καμία απολύτως βοήθεια.Νόμιζες πως όλα πήγαιναν υπέροχα(αν και δεν ξέρω κατά πόσο γίνεται να πάνε σε κάποιον υπέροχα) και ζούσες την βαρετή και ανιαρή ζωή σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα και ξαφνικά τρώς το χαστούκι που σε σηκώνει και σε ταρακουνάει και ψάχνεσαι να δείς που βρίσκεσαι.Τότε είναι που πνίγεσαι μέσα σε ένα πλήθος από ανθρώπους που δεν ξέρεις ποιά είναι η πραγματική τους θέση μέσα στη ζωή σου και αναρωτιέσαι αν πρέπει όντως αυτοί να βρισκονταί εδώ.Τους θέλω και τους χρειάζομαι;Ή μήπως να το θέσουμε καλύτερα...αυτοί;Χρειάζονται εμένα;Οι ανθρώπινες σχέσεις δημιουργούνται από την αγάπη και το ενδιαφέρον αλλιώς αν δεν υπάρχουν αυτά δεν υπάρχει κάποιος λόγος να τις κρατάμε μόνο και μόνο επειδή φοβόμαστε την μοναξιά που η έννοια της ακούγεται στο μυαλό μας τόσο μελαγχολική και τρομακτική.Ποτέ δεν είσαι μόνος σου στη ζωή όμως,όσοι άνθρωποι και να σε αφήσουν πάντα κάποιος θα υπάρχει να είναι δίπλα σου να σου λέει πως "σε νοιάζεται" και πως "σε αγαπάει" αλλά πιο πολύ θα είναι εκεί κοντά σου ο ίδιος σου ο εαυτός που θα σε βοηθήσει να συνέθλεις και να σταθείς στα πόδια σου μετά από κάθε δυσκολία και θα σου μάθει να μην τα βάζεις κάτω ποτέ γιατί τίποτα δεν τελειώνει και δεν κρύβεται σε ένα αντίο.

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Happy Reality

Βγαίνεις, περπατάς, αναπνέεις άγνωστα αέρια με περίεργες ραδιενεργές, και όχι μόνο, ουσίες.
Σκέφτεσαι στη συνέχεια μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανθράπινη νόηση και ταυτόχρονα η ανθρώπινη βλακεία...Μήπως τα όρια έχουν ξεπεραστεί και πλέον μόνο η μη αναστρέψιμη καταστροφή θα αναστρέψει οτιδήποτε γίνεται, φυσικό ή ενάντια στη φύση;
Έπειτα σκέφτεσαι αν θα υφίσταται μελλοντική ζωή και ποια θα είναι η μορφή της. Και αυτή τη στιγμή όλα σου φαίνονται τόσο οικτρά και απαισιόδοξα...
 Αλλά με μια ματιά γύρω σου βλέπεις χαμόγελα και αυτό σε τροφοδοτεί ώστε να προχωράς στην κάθε μέρα καθώς την αφουγκράζεσαι με ένα μοναδικό τρόπο.
Τότε μια δύναμη σε κάνει να αγνοείς οτιδήποτε γκρίζο, όπως είναι η κάθε μορφή εξουσίας, η υπεροψία και η απαισιοδοξία.


Τότε είναι που λες ναι, μετράει να είμαι με τα άτομα που με κάνουν να χαίρομαι, να προβληματίζομαι, μετράει να μην κολλάω στις λεπτομέρειες, μετράει να ζω αληθινά, με τον τρόπο που ορίζω εγώ το "αληθινά"κάθε μοναδική μέρα της ζωής μου!
 



 

the real life?

i don't think so!