Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

"αν"

Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου,όταν οι άλλοι χάνουν
τη δική τους και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη και την αιτία της
αδυναμία τους.

Αν έχεις πίστη στον εαυτό σου,όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για
σένα και δε σε πειράζει αυτή η δυσπιστία τους.[εγώ πάντως δεν
έχω]

Αν να ονειρεύεσαι είσαι ικανός δίχως να γίνεσαι σκλάβος των 
ονείρων.

Αν μπορείς καρδιά,νεύρα και μύς να σε υπηρετούν ακόμα και
όταν έχουν καταρρεύσει και γερά να κρατάς,ενώ δεν υπάρχει
εντός σου τίποτα πέρα από τη θέληση που τους λέει "Βαστάτε"

Αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα και κανείς πιο πολύ από
τους άλλους 

Αν μπορείς να γεμίζεις την μέρα σου με εικοσιτέσσερις ώρες
άξιας ζωής,τότε δική σου θα είναι όλη η Γή με όλα τα αγαθά
της και ακόμη:
αληθινά θα είσαι άνθρωπος παιδί μου.
Ραντγιάρντ Κίπλινγκ
 

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Αntio.

Έφυγες...
Πόσο άσχημο μπορεί να είναι να χάνεις έναν άνθρωπο που αποτελούσε ένα κομμάτι της οικογένειας σου;Μπορεί να μην ήμουν πολύ διαχυτική και να μην έδειξα ποτέ πολύ την αδυναμία που σου είχα και τώρα ίσως να το μετανιώνω.Να θλίβομαι,να πονάω,να στεναχωριέμαι,να κλαίω...
Το κλάμα,δε μου βγαίνει εύκολα σε αυτές τις περιστάσεις,ίσως να είμαι σκληρή για να κάνω τους άλλους να μη το παίρνουν τόσο βαριά όμως νομίζω οτι έτσι υποφέρω εγώ πιο πολύ.Να είσαι καλά...
ΑΝΤΙΟ

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Μα που έχω μπλέξει?


Πριν ξεκινήσω πολλά άσχημα και περίεργα άκουγα, αλλα άκουγα και κάποιους να λένε:"Σιγά οι πανελλήνιες ένας μύθος είναι!" Και λόγω του ότι είμαι από τη φύση μου θετικό άτομο προτιμούσα να ακούω τις δεύτερες φωνές. Αλλά όχι, τώρα το βλέπω καθαρά οι πανελλήνιες δεν είναι μύθος, ένας τρομερός θρύλος είναι! Ένας θρύλος από τον οποίο ελπίζω να βγω αλώβητη.
Και το ξέρω πως μόνο ένας τρόπος υπάρχει να διαβάζω και να ακολουθώ τις πιο ρεαλιστικές συμβουλές που μου έδωσε μια σοφή μου φίλη που μόλις βγήκε απ'αυτό το μαρτύριο."Πάντα να έχεις ένα τρόπο για να αποβάλλεις την πίεση,κάτι με το οποίο θα ασχολήσε όταν έχεις λίγο ελεύθερο χρόνο. Και όταν σου 'ρχονται ώρες ώρες τα κλάματα, μη φοβηθείς!Άστα,θα ξεσπάσεις και θα νιώθεις καλύτερα!"

Και έχω κλάψει ήδη μια φορά.


Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

say i'm not afraid?

it's time to be brave,say i'm not afraid
not anymore,i use to be calm 
now the temperature's change
it just ain't the same,i'm not afraid 
cause i've become brave as the light of the day 
that i might be saved 
NOW i'm turning the page.

Δε μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί το συγκεκριμένο τραγούδι με έκανε να 

αισθάνομαι καλύτερα αν και δεν πίστευα ποτέ στους στίχους του.

Παρόλα αυτά αρχίζει να με εκφράζει.(Ήθελε και αυτό το καιρό του σαν εμένα.)