Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

αιωνιότητα.

Η μόνη τους παρέα ήταν το φώς των αστεριών..δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο για να είναι ευτυχισμένοι μαζί.Την είχε αγκαλιά τόσο σφιχτά λες και θα την έχανε για πάντα.Άκουγε την καρδιά της να χτυπά τόσο δυνατά δίπλα του και ένιωθε μια πληρότητα που δεν είχε ξανανιώσει ποτέ μέχρι τότε στη ζωή του.Ήταν ευτυχισμένος μαζί της..δεν τον ενδιέφεραν τα στερεότυπα,οι διχόνοιες και οι αποστάσεις αρκεί να είχε εκείνη..
-Δεν θέλω να σε χάσω.
-Ποιός σου είπε πως μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα;
-Θα μ'αγαπάς δηλαδή για πάντα;
-Η αιωνιότητα γλυκιά μου μπροστά στον έρωτα μας είναι λίγη.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

τίποτα δεν είναι γκρί.

Αλλάζουν οι αποχρώσεις της ζωής..
Το φόντο πάντα μαύρο
μουντό,σκοτάδι,κατάθλιψη. 
Το μαύρο χαρακτηρίζει το ψέμα 
που γέμισε την ζωή μου.
Γκρί.
Τρικυμίες,αναστατώσεις,δυσφορία.
Δεν βγαίνεις ζωντανός 
όταν επικρατούν αυτές οι συνθήκες.
μπέρδεμα..αμφιβολίες
χαμένη στο καπνό 
Άσπρο.
ήρθε το φώς και μαζί του έφερε
και κάτι επιπλέον που με
κάνει χαρούμενη.
αυτό το κάτι που αλλάζει
όλα τα δεδομένα
και κάνει τίποτα να μην είναι
όπως πρίν.
Δεν πίστευω στα θαύματα πια
όπως και αυτά δεν πιστεύουν
σε μένα.
             γιατί..

όλα είναι καλά και τίποτα δεν είναι γκρί.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

ζω?

Μεγάλωσα και άφησα τους φανταστικούς μου φίλους στην άκρη,προσπάθησα να τους αντικαταστήσω με πραγματικούς όμως η πραγματικότητα είναι πως κανένας δεν μπορεί να σε καταλάβει και να σου σταθεί όσο ο εαυτός σου.
Τότε όλα ήταν όμορφα θυμάμαι..όσο μπορώ ακόμα να κρατήσω μέσα μου μνήμες από το παρελθόν μου,υπάρχουν άλλα που γεμίζουν το κεφάλι μου και το ζαλίζουν.Δεν υπάρχει χώρος πια για τίποτα.
Μεγάλωσα..ζητάω όμως και τώρα τους φανταστικούς μου φίλους να μοιραστώ με αυτούς αυτό που με πνίγει,που δεν με αφήνει σε ησυχία.
Τρελή..
Ποιός άνθρωπος μιλάει σε ανύπαρκτα όντα,άλλαξα την συνήθεια μου.
Το σκοτεινό μου ταβάνι είναι αυτό που με συνοδεύει και τα ακούει όλα.Παρορμητικές σκέψεις,γκρίνιες,κλάματα..κλάματα πόσα ακόμα;..


μεγαλώνω,αλλάζω,ονειρεύομαι,υπάρχω.ζώ?
  θα παίξω στο ψεύτικο παιχνίδι που έφτιαξα
για τον εαυτό μου να δώ τα όρια μου.
μη με πιστεύεις όλα είναι ένα ψέμα,
μέσα σ'αυτό και εγώ.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

ευχαριστώ ξανά την αδερφή μου!


Και για μια ακόμη φορά μια από τις πιο γλυκές υπάρξεις της ζωής μου μου έδωσε αυτό το βραβείο!Ευχαριστώ ηλιανάκι μου Ονειροπολώ [?]
Ας πώ και εγώ κάποια πράγματα που αγαπώ με την σειρά μου..
  • Απαρνιέμαι το νησί μου για οτι αγαπώ πιο πολύ..την Αθήνα 

  • Αγαπώ το κρεβάτι μου γιατί μου προσφέρει την ζεστασία που δεν μου δίνει κανείς άλλος. 
  • Έχω αδυναμία στη φωτογράφια αν και την παραμέλησα για φέτος.
  • Δεν μπορώ χωρίς αγκαλιές,είμαι σπιτίσια γάτα.