Είσοδος-Έξοδος

Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας κάνουμε μια εκκαθάριση...Όσο κι αν η συνήθεια μας κάνει να ζούμε στην απάθειά μας και να δεχόμαστε άκριτα ότι και όποιον  υπάρχει στη ζωή μας, αναμφισβήτητα, θα βρεθούμε σ'ενα σημείο που θα αναγκαστούμε να κρατήσουμε όποιον μας έχει στηρίξει, όποιον μας βοηθάει, με όποιον έχουμε δεθεί και θέλουμε να ατενίσουμε και τον επόμενο χρόνο μαζί του... Αντίθετα (δίχως κακία καλύτερα) απομακρυνόμαστε από εκείνους που δεν θεωρούμε πλέον όμοιους και συνοδοιπόρους μας, απ'όσους είναι γνήσιοι συμφεροντολόγοι και εμείς αδυνατούμε να φερθούμε ανάλογα, λόγω ιδεολογίας. Έτσι κάπως είναι οι ανθρώπινες σχέσεις... Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, σαν τα τρένα... Η ειλικρίνεια και η ξεκάθαρη συμπεριφορά πολλές φορές προκαλεί έριδες... Αλλά ευτυχώς γιατί τελικά θα μείνουν όσοι πρέπει! Αρκεί ο καθένας να έχει τη δύναμη να κάνει την εκκαθάριση....

NaBlepeisStonErwta#5

Δε χρειάζεται να μεταμφιεστώ σε δυνατή για να με αγαπήσεις.

Αν το κάνω,ποτέ δεν θα μάθω αν είσαι ικανός να με αγαπήσεις όπως πραγματικά είμαι:ευάλωτη,αδύναμη ή οτιδήποτε.Δεν είναι εύκολο να φτάσουμε στο σημείο να τολμάμε να δείξουμε τον εαυτό μας.Μας φοβίζει να φανούμε ευάλωτοι.Αλλά αν είμαι ευάλωτη χρειάζομαι να αποδεχτούμε (και εσύ και εγώ) την αδυναμία μου,ώστε να είμαστε παρόντες και ικανοί να αφεθούμε.Είναι δύσκολο στη σχέση γιατί και οι δύο παίζουμε το ίδιο παιχνίδι κι αν εγώ ανοίγομαι ενώ ο άλλος κλείνεται ο πόνος γίνεται αβάσταχτος.

Γι'αυτό η στενή σχέση προκαλεί τόση οδύνη,γιατί παραμένουμε πάντα στο ίδιο πρόβλημα,στο ίδιο παιχνίδι.

Το παράδοξο του έρωτα.

NaBlepeisStonErwta#4

Mια σχέση είναι κάτι παραπάνω από μια απόφαση.Είναι κάτι που συμβαίνει όταν νιώθουμε ενωμένοι με τον άλλον μ'έναν διαφορετικό τρόπο.Θα μπορούσα να πώ πως,εξαιτίας της ευχαρίστησης που μας δίνει η συνύπαρξη,αποφασίζουμε να μοιραστούμε μεγάλο μέρος της ζωής μας και ανακαλύπτουμε τη χαρά του να είμαστε μαζί.Αν και είναι απαραίτητο να ξέρουμε πως το να βρούμε σύντροφο για το δρόμο δεν αρκεί:χρειάζεται επίσης να είναι ικανός να μας τροφοδοτήσει.Να αποτελεί μάλιστα αποτελεσματική βοήθεια για την προσωπική μας ανάπτυξη.

Ο έρωτας χτίζεται ανάμεσα σε δύο,πάνω στη βάση μιας χημείας που μας κάνει να αισθανόμαστε διαφορετικά,ίσως εξαιτίας της μαγικής αίσθησης οτι είμαστε απολύτως αποδεκτοί από κάποιον.

Είμαι ερωτευμένη και αγαπώ.
Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσει κανείς για αυτό.

Αναγνωρίζοντας την λιλιπούτια φύση μου

Πόσο δύσκολο είναι να καταπολεμήσεις την περιέργεια σου σχετικά με ερωτήματα όπως:"Τι θα γινόταν αν έκανα άλλες επιλογές,αν ακολουθούσα τον άλλο αντίθετο δρόμο?" Είναι τρομερά δύσκολο γιατί ποτέ δεν θα το μάθει κανείς. Αν δεν επέλεγε να κάνει το επάγγελμα που κάνει, αν δεν αγαπούσε τα άτομα που αγάπησε, αν δεν συναντούσε τους ανθρώπους που συνάντησε ώστε μέσω του υποσυνείδητου να τον οδηγήσουν στη θέση που βρίσκεται σήμερα......Χιλιάδες αν που μας κινητοποιούν και ουσιαστικά μας προκαλούν το φόβο για τις επιλογές μας. Και κατ'επέκταση δεν μας αφήνουν να χαρούμε την επιλογή μας, καθώς αναρωτιώμαστε αν πατήσαμε τελικά το κόκκινο κουμπί του κίνδυνου αντί για το πράσινο της σωτηρίας μας....Αλλά αποφασίζω να παραμερίσω εν τέλει το φόβο και παίρνω το ρίσκο γιατί, αν το καλοσκεφτείς και το κόκκινο κουμπί μπορεί να σε οδηγήσει στην ευτυχία, αρκεί να κάνεις τους σωστούς χειρισμούς!!!

NaBlepeisStonErwta#3

Εσύ δεν τον αποδέχεσαι όπως είναι.

Εσύ κλείνεσαι όταν αυτός σου μιλάει.

Να καταλάβεις πόσο λίγο νοιάζεσαι για τα ενδιαφέροντα του.

Εσύ τον κρίνεις,τον υποτιμάς,τον αποκλείεις.

Εσύ που ένιωθες οτι αγαπούσες υπερβολικά και θεωρούσες τον εαυτό σου τόσο γενναιόδωρο θα έπρεπε να καταλάβεις πως του δίνεις μόνο αυτά που θέλεις εσύ να του δώσεις,πως δεν ασχολείσαι να μάθεις τι χρειάζεται αυτός,πως δίνεις μόνο από την ανάγκη σου να δώσεις κι όχι για το καλό που μπορεί να κάνει σ'εκείνον αυτό που του δίνεις.

Εσύ είσαι αυτή που δεν ξέρει ποιός είναι ο άλλος,

που τον έβαλες σε μια θέση,

και ποτέ πια...δεν τον ξαναείδες αληθινά.

#συγνώμη.

NaBlepeisStonErwta#2

Aν σου επισημαίνω διαρκώς τα λάθη σου,αν ζώ για να σου υποδεικνύω πως θα έπρεπε να είχες συμπεριφερθεί,αν ασχολούμαι συνεχώς με το να σου μάθω πως πρέπει να γίνονται τα πράγματα,ίσως καταφέρω(ίσως) να σε κάνω να νιώθεις ηλίθιος,ή χειρότερα,να σε δίωξω από το πλάι μου,ή ακόμα χειρότερα,να σε κάνω να μείνεις για να με μισήσεις.

Θέλω να με ακούσεις αληθινά΄όπως ανοίγουμε τ'αφτιά μας σε κάτι ενδιαφέρον στην επιθυμία στην αγάπη.Αν θέλω στ'αλήθεια να με ακούσεις,τότε πρέπει να μάθω να σου μιλάω για μένα και για όσα χρειάζομαι.

Να σου δώσω να καταλάβεις τι παθαίνω με τις αντιδράσεις σου.Αυτό και μόνο θα μπορούσε να σε βοηθήσει να με ακούς καλύτερα.

NaBlepeisStonErwta

"'Ερωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες,και αγάπη,
να ερωτεύεσαι τς διαφορές."

Στη πραγματικότητα στον έρωτα δεν πρέπει να κλείνω τα μάτια για να μην βλέπω

πως ακριβώς είσαι,αλλά το ακριβώς αντίθετο:να σε κοιτάξω,να σε δώ,να μάθω ποιός είσαι και να σου ζητήσω ν'ανοίξεις κι εσύ τα μάτια για να με δείς και να

ξέρεις ποιός είμαι.Να δείς τον πραγματικό άνθρωπο που έχω μέσα μου και να μου επιτρέψεις να δώ το πραγματικό άνθρωπο που έχεις μέσα σου.

Χόρχε Μπουκάι.

Καλοκαιρινά ΡανΤεβού

Ο Αύγουστος περνάει τόσο γρήγορα....Φυσικά δεν θέλουμε να φτάσει ο Σεπτέμβριος γιατί φανταζόμαστε σε τι θαλασσοταραχές θα βρεθούμε... Γι'αυτό προτιμάμε προς το παρόν διαφορετικές θαλασσοταραχές, κολύμπι στα κύμματα με πολύ αγαπημένα πρόσωπα, δροσερά φιλιά και αγκαλιές, συζητήσεις στην παραλία,έστω και για λίγο... Ατελείωτο περπάτημα κάτω από τον καυτό ήλιο του μεσημεριού, σαν να θέλουμε να μαζέψουμε αποθέματα για το χειμώνα.Αλλά η μεταφορά που χρησιμοποίησα είναι άκυρη. Θέλουμε και επιδιώκουμε να μαζέψουμε δυνάμεις, καθώς είναι σίγουρο πως θα τις εξαντλήσουμε το χειμώνα.... Αλλά το επόμενο καλοκαίρι κάτι μου λέει πως θα είναι μοναδικό!!!

Γιατί αν δεν είναι, θα γίνει χαμός.

je ne regrette rien.

Δεν είναι το καλοκαίρι που περίμενα.

Ξεκίνησα πολύ πικρά νομίζω,και όμως όπως για μένα έτσι για άλλους πίστευω πως ούτε για αυτούς είναι το καλοκαίρι που ονειρευόταν ολόκληρο το χειμώνα.Ξέρεις πολλές φορές άλλα ονειρεύεσαι και άλλα σου βγαίνουν στη πορεία.Κάνεις σκέψεις και όνειρα για μέρες ελευθερίας και χαράς που κάποιοι άλλοι έχουν μόνο και κύριο σκοπό να σου τις καταστρέψουν ή αλλίως να στις "μαυρίσουν".Για ποιό λόγο κάποιος να θέλει να σε πληγώσει;;Πώς γίνεται από την μια μέρα στην άλλη να αναιρεί όλα του τα πιστεύω και τα συναισθήματα του για σένα που σου έλεγε μέχρι πριν λίγες ώρες;;Γιατί πρέπει να ανέχεται ο καθένας τις ιδιοτροπίες του άλλου;

Δε καταλαβαίνω...δεν είναι εύκολο να ωριμάζεις και να προσπαθείς να σκέφτεσαι σωστά και για τον εαυτό σου και για τους γύρω σου αλλά μην προσπαθείς μέσα από τις απερισκεψίες σου να πληγώνεις τον άλλον.Μου έμαθαν εξαρχής όταν αγαπάω και θέλω κάτι να το κάνω με όλο μου το είναι και να δίνω όσα πιο πολλά μπορώ στον άλλον χωρίς να σκέφτομαι αποκλειστικά τον εαυτό μου.Η αχαριστία και ο εγωισμός είναι τα πιο άσχημα χαρακτηριστίκα που μπορεί να έχει κάποιος μέσα του,πρέπει να αποβάλλονται για κάθε λόγο.Γιατί όσα εύκολα και αν κλείνουν οι πληγές στο σώμα μας οι πληγές που αφήνουν κάποιοι άλλοι μέσα μας δεν θα κλείσουν ποτέ.