Τα βλέπεις την πρώτη μερα της γέννησης τους... Εικόνα πρωτόγνωρη που συνοδεύεται από δάκρυα χαράς. Τα παίρνεις για πρώτη φορά στην αγκαλιά σου και νιώθεις την τόσο εύθραυστη φύση τους και αισθάνεσαι αμέσως την αγάπη για τα τρυφερά ματάκια τους που θα σε συνοδεύει όλη σου τη ζωή. Μπορεί να μην είναι παιδιά σου, αλλά έτυχε κατά έναν υπέροχο τρόπο να βρεθούν στη ζωή σου. Όσο μεγαλώνουν νοιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια μαζί τους, η εύθραυστη μορφή τους σου γίνεται οικεία, αλλά παραμένει πάντα ίδια η απορροία και ο θαυμασμός για κάθετι καινούργιο που κάνουν. Τα κοιμίζεις,νιώθεις γαλήνια όταν αποικοιμηθούν στην αγκαλιά σου και νιώθεις την γλυκιά τους αναπνοή που μυρίζει γάλα στο πρόσωπό σου και ένα χαμόγελο ερχεται στα χείλη σου. Εντυπωσιάζεσαι από την αγνότητα του προσώπου τους, παραξενεύεσαι με τις πρώτες τους κραυγούλες και έχεις την υπομονή να τα ησυχάσεις όταν κλαίνε για να ανατείλουν τα πρώτα τους δοντάκια... Είσαι ο άνθρωπος που στα πρώτα τους δειλά βήματα στέκεσαι πίσω τους και τα καμαρώνεις και τα αρπάζεις να μην σκοντάψουν για να μη δεις από τα όμορφότερα μάτια του κόσμου να στάζουν δροσοσταλίδες. Τους διαβάζεις παραμύθια, ακόμη κι αν εκείνα σου γυρνάν τις σελίδες και σου κάνουν τις πιο πρωτάκουστες ερωτήσεις του κόσμου. Σε κάθε σου δύσκολη στιγμή ένα σ'αγαπώ τους σε κάνει μονομιάς να αλλάξεις δίαθεση και να συγκρατηθείς με κάθε σου δύναμη να μην σε ποιάσουν τα κλάματα...Παίζεις μαζί τους σαν να είσαι και συ μωρό και κάνεις ότι πιο τρελό σου προτείνουν. Αυτή είναι η δίχως όρους αγάπη που ίσως μόνο με τα παιδιά μπορείς να μοιραστείς... Γιατί αυτή είναι μια σχέση ζωής που ανανεώνεται και αναπτύσσεται διαρκώς, με τα μωρά της ζωής μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου