Τα ξωτικά των διπλανών σπιτιών

Η φημισμένη φυλή των ξωτικών, δίχως άλλο, μοιάζει με τους γείτονές μας. Είναι τόσο κοντά μας, αλλά και τόσο μακριά μας. Οι γείτονες μας μπορεί να βρίσκονται ακόμη και σε ακτίνα 10 μέτρων από τη δική μας ζωή, αλλά οι περισσότεροι μας είναι τόσο άγνωστοι...

Βλέπω από το παράθυρό μου ένα δωμάτιο με ένα παράθυρο με μπες κουρτίνες, απ' όπου μέσα αχνοφαίνεται μία αναμμένη σόμπα. Κι όμως, εδώ και έξι μήνες τουλάχιστον που κατοικείται το σπίτι δεν έχω δει την ανθρώπινη υπόσταση που υπάρχει εκεί. Δεν είναι πολύ παράξενο; Αν σου τελειώσει που λέει ο λόγος η ζάχαρη από ποιον θα ζητήσεις λίγη; Η αποξένωση είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας, σύμφωνα και με τους κοινωνιολόγους. Αναμφισβήτητα και αυτόματα, λοιπόν, συνειδητοποιούμε πόσο έχει αλλάξει η ζωή. Απ΄τη μια μέρα στην άλλη η εξωστρέφεια που κυριαρχούσε στην Ελλάδα μπολιάστηκε από την αστικοποίηση και την ξενομανία και το κλείσιμο των εαυτών μας είναι γεγονός. Κοιτώντας, όμως, και τα πράγματα από την αντίπερα όχθη δν ξέρω τι είναι χειρότερο. Να μην γνωρίζεις τους γείτονές σου ή να είσαι γείτονας του ίδιου σου του εαυτού;