Από τις εκθέσεις ιδεών στο σχολείο μαθαίνουμε για όλα τα θέματα να γράφουμε για ιδανικές προσωπικότητες, για ιδανικές συνθήκες, για μια ιδανική κοινωνία. Μετέπειτα μεγαλώνουμε και αρχίζουμε να το συνειδητοποιούμε πως τιποτα δεν είναι ιδανικό. Παρόλαυτά συνεχίζουμε να συζητάμε με τους φίλους μας για ιδανικές σχέσεις, ιδανικό επάγγελμα, ιδανική ζωή και κατ'επέκταση επιδιώκουμε συνεχώς μια τέτοια ζωή. Αλλά ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει ιδανική ζωή και αν το καλοσκεφτείς γιατί να υπήρχε; Τα αξιοπερίεργα της ζωής δεν θα τα ζούσαμε και η δημιουργικότητα που εκφράζει την ανθρώπινη φύση δεν θα υπήρχε, λάθη δεν θα γινόντουσαν και οι σκέψεις μας δεν θα πετούσαν....
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ σωστο αυτο που λες και το εκφραζεις πολυ ωραια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστω πολυ!Απλα το να κυνηγαμε τα Ιδανικα μας κανει να χανουμε τη ρεαλιστικοτητα μας καποιες φορες...
ΑπάντησηΔιαγραφή