Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Kαληνύχτες.


Λόγια που έχουν ειπωθεί πόσες φορές...
ατελείωτες,αμέτρητες.
Φοβάσαι,δεν περνάς στις πράξεις.
Τρέμεις για τις συνέπειες που θα έχουν,θα χάσεις και θα απογοητευτείς
ή θα κερδίσεις και και θα επωφεληθείς από αυτές.
Δοκίμασε με και εγώ υποφέρω μαζί σου.
Πονάω το ξέρεις;Έμαθα να το κρύβω καλά.
Δεν αντέχω όμως αυτή τη στασιμότητα,δεν αντέχω τις υποσχέσεις,
αυτές που μένουν απραγματοποίητες μήνες,χρόνια.
Είμαι εδώ για σένα.Εσύ;
Είσαι;Ή μήπως θές να είσαι;
Μη μ'αφήνεις,μη χαθείς. 
Θα χαθώ και εγώ και φοβάμαι.Δε ξέρω να προχωράω χωρίς εσένα.


Το κοριτσάκι σου.
 

4 σχόλια:

  1. Θα έρθει καιρός που δεν θα πονάς πια ή τουλάχιστον ο πόνος θα είναι πιο γλυκός.
    Θα μάθεις να περπατας και χωρίς αυτόν,θα το δεις!
    Όμορφο,με άγγιξε,να προσέχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Γειά σου φίλε Ηλία:)

    @Kάποια* ίσως πιο γλυκός να είναι ο πόνος αλλά δεν νομίζω να χαθεί.Να προσέχεις και εσύ γλυκιά μου.
    Φιλιά πολλά:*

    ΑπάντησηΔιαγραφή