Μεγάλωσα και άφησα τους φανταστικούς μου φίλους στην άκρη,προσπάθησα να τους αντικαταστήσω με πραγματικούς όμως η πραγματικότητα είναι πως κανένας δεν μπορεί να σε καταλάβει και να σου σταθεί όσο ο εαυτός σου.
Τότε όλα ήταν όμορφα θυμάμαι..όσο μπορώ ακόμα να κρατήσω μέσα μου μνήμες από το παρελθόν μου,υπάρχουν άλλα που γεμίζουν το κεφάλι μου και το ζαλίζουν.Δεν υπάρχει χώρος πια για τίποτα.
Μεγάλωσα..ζητάω όμως και τώρα τους φανταστικούς μου φίλους να μοιραστώ με αυτούς αυτό που με πνίγει,που δεν με αφήνει σε ησυχία.
Τρελή..
Ποιός άνθρωπος μιλάει σε ανύπαρκτα όντα,άλλαξα την συνήθεια μου.
Το σκοτεινό μου ταβάνι είναι αυτό που με συνοδεύει και τα ακούει όλα.Παρορμητικές σκέψεις,γκρίνιες,κλάματα..κλάματα πόσα ακόμα;..
μεγαλώνω,αλλάζω,ονειρεύομαι,υπάρχω.ζώ?
θα παίξω στο ψεύτικο παιχνίδι που έφτιαξα
για τον εαυτό μου να δώ τα όρια μου.
μη με πιστεύεις όλα είναι ένα ψέμα,
μέσα σ'αυτό και εγώ.
..ολοι μεγαλωνουμε...η ψυχη μας, ας μεινει παιδικη..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο σαβ/κο να εχεις :)
θλιβερό να μεγαλώνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίσης ηλιά,καλά να περνάς!
Εμενα μαρεσει να μιλαω στους φιλους του παρελθοντος. Αν ξερεις πως ειναι φανταστικοι, και σε ηρεμει να τους μιλας, δεν χανεις τιποτα να το κανεις! Νιωθεις λιγοτερο μονη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ και γω φοβαμαι μην αλλαξω μεγαλωνοντας! Αλλα νομιζω ολοι αλλαζουμε, θελουμε δε θελουμε!
Καλη σου βδομαδα!
Αν δεν ήταν και αυτοί πραγματικά θα ένιωθα τελείως μόνη.Νομίζω πως πρέπει να καταπολεμήσουμε τους φόβους μας,εγώ έχω ξεκινήσει ήδη.
ΔιαγραφήΚαλή βδομάδα και σε σένα :)