Μωρέ μήπως είσαι ο Ερμής;

Μετά από πολύωρες συζητήσεις με φίλους και γνωστούς καταλήξαμε όλοι οτι οι δέκα τελευταίες μέρες είναι ίσως από τις πιο δραματικές που ζήσαμε.Άλλοι σε προσωπικά θέματα,άλλοι σχετικά με τα μαθήματα τους,άλλοι στα συναισθηματικά τους..κανένας μας όμως δεν κατέληξε ακριβώς ποιός ευθύνεται για την κατάσταση μας τις μέρες αυτές που πέρασαν.Αερολογίες όλα μέχρι στιγμής,καμία απολύτως ουσία.

Και όμως καταλήξαμε με την φίλη μου οτι για ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ αυτός που φταίει για όλα είναι ο Ερμής.Κάθε φορά που κάτι μας πηγαίνει στραβά η κλασσική ατάκα είναι "Αυτός ο μαλάκας ο Ερμής πάλι ανάδρομος είναι".Τι χαζά κοριτσάκια να κάθονται να πιστεύουν στα άστρα και σε όλες αυτές τις χαζομάρες που πλασάρουν στα αθώα μυαλουδάκια όλων των κοριτσιών που ζούν στο ρόζ συννεφάκι τους.Εγώ πήρα την απόφαση οτι το συννεφάκι μου άλλαξε χρώμα εδώ και καιρό.Δεν είναι πια ρόζ και αυτό με λυπεί,δεν ζώ πια στα όνειρα μου που μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη.Είτε για καλό είτε για κακό προσγειώθηκα στην πραγματικότητα και τα βλέπω όλα με μια άλλη οπτική.Παρόλα αυτά η πραγματικότητα με τρομάζει,όσο και αν θέλω να την αντιμετωπίσω όλο αυτό που την πλαισιώνει  μοιάζει εφιάλτης μπροστά στα μάτια μου και εγώ δεν μπορώ να ανταπεξέλθω με τίποτα.

"Ερμή,βοήθα με.Κάνε μια φορά κάτι για μένα ώστε να πάνε όλα καλά."