Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Όταν βρέχει να τ'ακούς

Όταν θα ξεχάσεις θα είναι αργά..
Δεν θα φύγει από πάνω σου,θα είναι εκεί..
θα σε κυνηγάει,θα σε καταδιώκει.
Ξέρεις γιατί;
γιατί δεν ξεχνιέται,γιατί ίσως να 
μην το ένιωσες ποτέ ξανά..
ίσως να ήταν η πρώτη σου φορά.
μα θα είναι και η τελευταία.
Όλοι στερημένοι από κάτι,
κάποιοι στερημένοι από λογική,
άλλοι από αισθήματα,
από καρδία..
εσύ διάλεξες από τι είσαι;
η απάντηση μένει μετέωρη,
όπως και η ζωή σου.
ξέρω θα φύγεις με το σκοτάδι και 
εγώ θα βυθιστώ μαζί του.
έχω την βροχή να μου κάνει παρέα
και να μένει εδώ αυτή μαζί μου
γιατί αυτή απλά μπορεί.

7 σχόλια:

  1. Γράφεις πολύ ωραία!! :)

    Καλή σου νύχτα
    Φιλάκια κοπέλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλοι στερημένοι από κάτι
    και το τέλος.. σε νιώθω αλήθεια!


    από τα πάντα είμαστε στερημένοι όλοι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως η στέρηση μπορεί να λειτουργήσει και δημιουργικά.
    Καλημέρα=)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ίσως με τον καιρό να καταφέρει να βελτιώσει τον αλλον..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. όλοι στερημένοι απο κάτι..
    τι όμορφο!

    φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή