Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.

Βρέθηκα σε ένα βιβλιοπωλείο τις προάλλες και εντελώς
τυχαία έπεσε το μάτι μου σε ένα βιβλιαράκι το οποίο
μου τράβηξε την προσοχή και κάπως έτσι μου δόθηκε
και εμένα η ευκαιρία να γνωρίσω την Ανθή Δοξιάδη-Τριπ.
Δεν έχω να πώ κάτι για αυτό,απλά ήταν οτι πιο τέλειο
έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου.

 
-Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
– Ό,τι θες.
– Ό,τι θέλω; Τ’ ορκίζεσαι;
-Στ'ορκίζομαι.
– Είναι δύσκολο.
-Δεν πειράζει.
– Είναι ακριβό.
– Δεν με νοιάζει.
– Είναι σπάνιο.
– Τόσο το καλύτερο.
– Είναι επικίνδυνο.
– Δεν φοβάμαι.
– Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.
– Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.
– Μπορεί να σου γλιστρήσει απ’ τα χέρια και να φύγει.
– Θα το ξαναπιάσω.
– Μπορεί να πάει πολύ μακριά.
– Θα το κυνηγήσω.
– Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.
– Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
– Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.
– Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
– Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.
– Θα περιμένω τα χαράματα.
– Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.
– Θα φέρω τ’ άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
– Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
– Θα ζητήσω σ’ ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
– Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;
– Θα φέρω γερανό.
– Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;
– Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
– Υπάρχει;
– Θα τον φτιάξω.
– Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;
– Δεν ξέρω.
– Τότε;
– Τότε θα μάθω.
– Από που;
– Από τα βιβλία.
– Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;
– Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
– Κι αν έχει πεθάνει;
– Θα βρω τον άλλον γέροντα.
– Ποιον άλλον γέροντα;
– Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
– Όλα τα βότανα;
– Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
– Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;
– Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.
– Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;
- Πάντα.
– Τώρα.
– Τώρα. Έλα, τι θέλεις;
– Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
– Ό,τι θέλεις.
– Ό,τι, ό,τι θέλω, τ’ ορκίζεσαι;
Στ’ ορκίζομαι.
– Θέλω … θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.
– Να το φτιάξουμε.
– Με τι;
– Με τι θέλεις;
– Δεν ξέρω.
– Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
– Όχι, όχι δεν είναι έτσι.
– Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.
– Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.
– Γιατί;
– Μπορεί να το χάσω.
– Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.
– Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
– Θα έρθω να σε βρω.
– Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;
– Θα μπορέσω.
– Κι αν είναι σκοτάδι;
– Θ’ ανάψω κερί.
– Κι αν λιώσει το κερί;
– Ως τότε θα σ’ έχω βρει.
– Κι αν όχι;
– Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.
– Πόσο θα ψάχνεις;
– ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
– Τι θα πει για πάντα;
-Ότι Σ'ΑΓΑΠΩ.
– Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;
– Μπορείς να κοιμηθείς.
– Που;
– Κάτω από μια μυρσινιά.
– Που έχει μυρσινιές;
– Παντού.
– Έχει και λιοντάρια παντού;
– Όχι.
– Που έχει λιοντάρια;
– Στην ζούγκλα.
– Είναι κοντά η ζούγκλα;
– Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου…
– Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;
– Ποτέ.
– Τ’ ορκίζεσαι;
– Στ’ ορκίζομαι.
– Ξέχασα τι θα πει για πάντα.
– Θα πει ότι σ’ αγαπώ.
– Πόσο;
– Ως τον ουρανό.
– Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;
– Ναι.
– Θα με πάρεις αγκαλιά;
– Ναι.
– Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
– Ό,τι θέλεις.
– Ό,τι, ό,τι θέλω, τ’ ορκίζεσαι;
– Ναι.

4 σχόλια: