Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Τα πάθη της βροχής-Εσυ-

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή και άλλην ανάγνωση
μου μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα,γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν 
και μουρμουρίζουν ένα εσύ,εσύ,εσύ.
Κάθε σταγόνα και ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ,εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σα μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μία απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ'αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ,εσύ,εσύ,
σαν όλα τ'άλλα να ναι αμελητέα
και μόνο εσύ,εσύ,εσύ.
Κική Δημουλά
Σ'αγαπώ,μου λείπεις ακόμα..
 

15 σχόλια:

  1. "σ αγαπω, μου λειπεις ακομα"

    εγω αυτο κραταω ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρε το εσυ δε γραφεται με ι , τι καθεσαι και λες σιγμα πλαι σε ι :D

    καλη φαση παντως. ξες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε γιάννη πάλι πίνουμε;άντε στη βίσση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εεε μη το παρακανουμε.
    ειπαμε για χαβαλε και μονο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. είναι καλό να αγαπάμε τον εαυτό μας αλλά δεν νομίζω πως μου έμεινε αγάπη για μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή